Czym jest Psychobiologia?

Psychobiologia to nauka mówiąca o tym jak Psychologia wpływa na człowieka. To co różni Psychobiologię od Medycyny to podejście. Medycyna sprowadza zdrowie i chorobę do poprawnego lub niepoprawnego działania tkanek, narządów oraz procesów metabolicznych wywołanych przez czynniki materialne i traktuje ciało na podobieństwo maszyny, którą można mechanicznie naprawiać.

To, co dzieje się w psychice, jest opatrywane jedną etykietką – stres, a jego wpływ na ciało postrzega się wyłącznie przez pryzmat aktywacji osi HPA (podwzgórze – przysadka – nadnercza), która mobilizuje nas w chwili stresu do walki lub ucieczki. Jesteśmy o wiele bardziej skomplikowani niż do tej pory uważano. Aktywacja osi HPA ma miejsce w chwili emocjonalnego napięcia, ale każdy stres ma swoje subtelne odcienie – nie trzeba być specjalnie spostrzegawczym, by zauważyć, że smutek, żal, poczucie winy, lęk, gniew, rządza zdobycia czegoś mają zupełnie inny wydźwięk. Każdy, kto ma żywy dostęp do emocji i uczuć oraz jest w stałym kontakcie ze swoim ciałem, potrafi dostrzec różnice pomiędzy tymi stanami. W każdym stresie jest aktywowana oś HPA, a jej aktywacja powoduje szereg konsekwencji, które w sytuacji rozpoznawanej jako stan zagrożenia mają służyć do przystosowania ciała do walki lub ucieczki. Ale istnieje jeszcze inny plan tej akcji – często przez medycynę głównego nurtu pomijany. Stres wiąże się z przeżywaniem burzliwych emocji i uczuć. Istnieje już wiele naukowych badań wskazujących na to, że doświadczeniom emocjonalnym towarzyszy wytwarzanie różnorodnych substancji chemicznych. Można by rzec, że każda emocja ma swój biochemiczny odpowiednik. Substancje wytwarzane pod wpływem emocji są rozpoznawane przez receptory na powierzchniach błon komórkowych. Komórki dostosowują swój stan fizykochemiczny do stanu naszej psychiki. Pozytywne emocje wspierają procesy wzrostu, naprawy i odnowy komórkowej. Trudne emocjonalnie doświadczenia są swoistym sygnałem dla ciała – jego komórki modyfikują swój stan tak, by tym doświadczeniom sprostać. Choroba jest więc specjalnym programem natury, który służy dostosowaniu się ciała do sytuacji trudnej emocjonalnie, z którą nie potrafimy sobie poradzić na poziomie psychiki.

Według Psychobiologii definicja choroby to skutek naszej niezgody na to, że rzeczywistość różni się od naszego oczekiwania: Nie tak chce być traktowana jak jestem, Nie tego oczekuje od życia, partnera, rodziny. Większość z nas nie potrafi sobie radzić z przeżywanymi emocjami, często zamiast zając się przeżywamy emocjami na jakikolwiek sposób jaki potrzebujemy i jest dla nas odpowiedni, bo każdy z nas będzie inaczej sobie radził z przeżywanymi emocjami, często włączamy mechanizmy obronne takie jak: tłumienie, wyparcie, zapomnienie, racjonalizację lub projekcje na inny obiekt. Niezależnie od tego czy zauważymy nasze emocje czy nie, ciało jest zalewane emocjami i musi się z nimi konfrontować czy tego chcemy czy nie. Niewyrażone emocje kumulują się w ciele i objawiają się problemami somatycznymi.

Według Psychobiologii definicja choroby to skutek naszej niezgody na to, że rzeczywistość różni się od naszego oczekiwania

Każdy z nas zna przypadki z otoczenia gdzie w niewytłumaczalny sposób ktoś nagle choruje dbając o zdrowie i profilaktykę, albo nieoczekiwane wyzdrowienie gdy lekarz postawił już diagnozę choroby, która miała swój termin. Zawsze kierowała mną ciekawość i próba zrozumienia dlaczego tak się dzieje. Dla nauki materialistycznej takie zjawiska są nazywane niewytłumaczalnymi przypadkami, a ja widzę w nich wytłumaczenia aż trafiłam na Psychobiologię. Prawdziwe poznanie przychodzi tylko wtedy, gdy jesteśmy otwarci na wszystkie odpowiedzi w miejsce przywiązania do tego, co dziś jest dla nas oczywiste.

Nasze ciało jest zagadką, która działa w precyzyjny sposób, gdy nie potrafimy sobie poradzić na poziomie psychiki z danym problemem, ciało nas odbarcza i rozwiązuje je za nas. Psychobiologia jest pomocą alternatywną dla osób otwartych na nowe rozwiązania. Uświadamia, pomaga zaprzyjaźnić się z chorobą, pomaga ją zaakceptować, a wtedy często nie jest ona nam już potrzebna. Dzięki zdobytej wiedzy redukuje stres, a techniki wykorzystywane na zaopiekowanie się emocjami towarzyszącymi podczas trudnych dla nas doświadczeń zostają uwolnione i przepracowane.